dinsdag 26 februari 2008

History

Mijn klas van geschiedenis.
Room 30

Klasfoto

Klas 1R: klasfoto

1R

Klas 1R. mijn lievelingsklas.
De jongen rechts op de foto is Andrew. Hij is de grappigaard in het gezelschap.
Een voor een zijn het schatten!

vrijdag 22 februari 2008

Foto's

Lake Malawi - groepsfoto


donderdag 21 februari 2008

One of the leading ladies of Africa

Haaaaaaaaaaaaai!

Hier ben ik nog eens. Lange tijd geleden, maar ik heb het echt al druk gehad de laatste twee weken.

Vorig weekend ben ik naar Lilongwe geweest. Heel leuk, BBQ gehad, terwijl jullie zitten te bibberen in Belgie. ( Denk niet dat ik Belgie niet kan schrijven, ik kan hier gewoon geen deelteken plaatsen.) Zondagavond moest ik terug naar Kasungu en wat was me dat voor een rit. NOOIT meer, maar echt NOOIT meer kruip ik hier 's avonds in de auto. Het was pikkedonker. Die auto had amper lichten. Het regende keiard. Die auto vlamde. We zagen niets, voor twee uren en een half lang. Mensen lopen hier langs straat, wetende dat ze elk moment kunnen overreden worden. Ik heb zondagavond echt de schrik van mijn leven op gedaan. Op een bepaald moment reed er een auto aan de verkeerde kant van de baan, waardoor wij moesten uitwijken. Amai, de tranen liepen langs mijn wangen. Die teacher bleef daar heel kalm bij, maar je had mij moeten zien...

Deze week ben ik dan eindelijk aan mijn 20-uren lesweek begonnen. Vorige week had ik al een aantal lessen gegeven. De eerstejaars zijn hier echt superenthousiast. Ik zie hen twee keer in een week en bij hen voel ik mij echt leerkracht, al houden ze me vaak ook bezig hoor. Maarja, ik heb dat graag. In 1R zit er een keiard grappig ventje 'Andrew'. Het is nu al mijn lievelingetje. Hij buist wel op al de examens, maar ja... Dat nemen we erbij. Die 1R is echt de max. Zo veel energie dat die kinders hebben... Niet normaal.

OVERAL in de school hoor je: 'Goodmorning Miss, you look nice' Zo'n discipline kennen ze echt niet in Belgie. In de derdes zijn ze vre lui en puberaal, maar ja dat kennen we in Belgie ook he.

Ik geef dus 10 uren geschiedenis in het 1 ste jaar. Het zijn wel geen parallel lessen, aangezien er hier kinderen zijn die pas in januari gestart zijn. Ze worden hier 'scholars' genoemd. Zij worden gesteund door de government, zodat ze ook de kans krijgen op onderwijs. Zij zijn echt gemotiveerd, aangezien ze meer hebben om te verliezen. De eerstes zijn dus echte schatten.

Ik geef dan nog eens 6 uren Latijn in twee derdes. Ook geen parallel. De leerkracht van de ene klas heeft echt niets uitgelegd, dus ik moet hier helemaal opnieuw beginnen. Ik moet echt een manier vinden om hen te motiveren, want dat ontbreekt wel in 3R. Dan geef ik nog 2 uren aan eerstes en twee uren Latijn aan 2des. Het Latijn is hier wel helemaal anders. Ze zien veeeeeeel minder dan bij ons en op een heel andere manier. Ik moet dus wel wat improviseren.

Wat wellicht het meest spectaculaire verhaal is... Gisteren kwam de directeur naar mij en de leerkrachte LO (een Schotse, Nichola). Hij wou ons spreken. Wij dus heel nerveus naar zijn bureautje. Wij twee mochten de 'Queen van Malawi' ontmoeten... Ik was direct een slag nerveuzer. De slimme onder ons gaan meteen muggeziften en zeggen: 'Malawi heeft toch geen koningin, maar een president?' Inderdaad, heel goed. Ze was meer dan 20 jaar de rechterhand van president Banda. Ze wordt gezien als 1 van de top tien ladies op het Afrikaanse continent: 'Cecilia Kadzamira' en ik heb haar mogen ontmoeten. Een uur heeft ze met Nichola en mij gebabbeld. Je had me moeten zien, zo nerveus als iets. Ik heb wel geen foto met haar. Je zal me dus moeten geloven op mijn woord. Ik kon moeilijk zeggen: 'Madam, wacht eens eventjes, ik moet mijne kodak gaan halen?' Ze heeft een aparte kijk op Afrika en ze voelde zich vereerd om met ons te babbelen. Nichola en ik voelden ons vereerd, ja... We kregen daar ook iets om te eten en wij namen natuurlijk niet veel. Het zag er wel lekker uit, maar ja uit beleefdheid. Toen zei ze iets dat ik niet rap ga vergeten: 'You can sleep tomorrow, you will not become fat today...' Mooi Mooi

Voor de rest heb ik nog niet veel spectaculairs te vertellen... Ik vind mijn BM ( Bekende Malawiaan) al spectaculair genoeg.

Heel veel groetjes
Charlotte

donderdag 14 februari 2008

Hot...

Hey iedereen

Het is hier al drie dagen niet te doen van de warmte. Heel warm, maar als leerkracht (en ook als leerling) mag je je er absoluut NIET naar kleden. Ik loop hier wel rond met mijn birkenstocks. Kwasa heeft wel duidelijk gezegd: "Geen sandalen", maar de vrouwelijke leerkrachten lopen hier ook zo rond, dus ik mag dat ook...

Nog iets heel grappigs: Elke maandagmorgen is het zo Assembly voorgegaan door de headmaster. Bibi kwam hier toe in haar oranje rok met bloemen en de birkenstocks. IEDEREEN was keiard deftig en in sobere kleuren. Al de leerkrachten moeten zo vooraan zitten he en ik wed dat ik tussen al die zwart-grijze kleren onmiddellijk opviel. HILARISCH... Maar als niemand mij dat zegt, kan ik dat niet rieken he.

Goed, ik ga jullie weer laten, want ik ga namelijk regisseurtje spelen bij Shakespeare... Yeah stoer...

Heeeeeeeeel veel groetjes
Dikke zoen aan iedereen
Chlot

dinsdag 12 februari 2008

Lake Malawi

Lake Malawi



maandag 11 februari 2008

Lilongwe - Pick-up

vrijdag 8 februari 2008

Nieuws!

Hey iedereen

Ik heb mijn blog een tijdje niet kunnen opendoen, want er waren hier een aantal sites die teveel geheugen ofzo innamen, soit ik versta het nog steeds niet.
Hier ben ik dus, een week vol observaties later, een week vol emoties later, een week vol verhalen later...

Vol observaties: Ik heb een hel week niet anders gedaan dan geobserveerd. Een hele dag door. Het was vaak ontzettend saai en helemaal niet interessant. Zelf heb ik ook al twee lessen moeten geven, omdat er een leerkracht te lang in de zon had gelegen en bijgevolg ziek was. Bibi mocht het dus oplossen. Daar stond ik dan, zonder voorbereiding... Het ging redelijk. Al merk ik wel dat het niet eenvoudig is Latijn in het Engels te geven. VOLLEDIG NIET. Om over geschiedenis dan maar te zwijgen.
Volgende week mag ik dus beginnen l;es geven en dat maakt me tegelijk bang als nerveus als gelukkig.

Vol emoties: het is niet altijd even gemakkelijk hier. De meesten weten dat al. Al steek ik de schuld liever op de Lariam.

Vol verhalen: Vorig weekend naar Lilongwe geweest. Vre tof. Vanmiddag vertrek ik opnieuw in die richting met de mentor van latijn. Wat wordt dat een rit. Vanavond blijf ik dan bij Beth en tine slapen. Morgenochtend in de vroegte vertrekken we richting LAKE Malawi waar ik speciaal voor Silke heel veel foto's zal nemen, kwestie van later didactisch materiaal te hebben he...
Gisteren ging ik naar de shop, tien minuten van de school en opeens volgde een hele horde kinderen mij, zeker 40 a 50. De school was net gedaan en ze zilden allemaal mijn hand vastnemen. Voelde ik mij even keiard populair...
Ik heb ook mogen helpen op de repetitie van Shakespeare... Er is nog veel werk aan de winkel. MAAR ik word een international star, want de BBC komt naar Kamuzu Academy om het stuk te filmen. We zijn namelijk de enigste school in Afrika en in de tijdzone die het stuk op 23 april zullen uitvoeren. Ik heb een aantal opmerkingen op de manier van spelen, maar dat zal eerder aan mijn Westerse kijk op theater liggen, dan aan de talenten van sommige leerlingen.

Hierbij zal ik het alweer moeten laten, want ik moet examenbewaking gaan doen, iets waarvan ik dacht dat het keiard leuk was, maar eigenlijk supersaai is...

Het zal wellicht tot maandag zijn, aangezien ik zondag ook nog lessen moet voorbereiden... EEEH

Dikke zoen en merci voor AL jullie steun. Blij dat jullie me niet vergeten
Chlotte

maandag 4 februari 2008

Hey iedereen

Net terug van een weekendje Lilongwe met de andere studenten (Beth o.a.). Het was echt leuk. Het is vré raar, maar ik vergelijk alles met Kinshasa en naar mijn grote verwondering is er dus bijna geen vergelijking. Het is echt raar. De armoede is hier niet aanwezig zoals ze daar aanwezig was. Het is nog niet duidelijk voor ogen gekomen. Dat probeer ik te zeggen.

Hier in Kamuzu Academy zie je helemaal niets van armoede. Volgens mij heeft de blanke groep hier wel nog een hoge dunk. Het is vaak zo dat ze zich beter voelen. Om een klein voorbeeld te geven. Ik reisde met een blanke leerkracht naar Lilongwe en we moesten nog iemand anders ophalen. Ik stelde dus voor om vanachter te gaan zitten. De leerkracht zei heel vlug dat het helemaal niet nodig was, dat de zwarte wel achteraan mocht gaan zitten.

De leerlingen zelf zijn wel schatten. Ze zijn heel enthousiast. In sommige klassen krijg ik zelf applaus. Hopelijk doen ze dat nog eenmaal ik les heb gegeven.
Ik moet dus nu nog een week observeren, maar ook al activiteiten begeleiden, examentoezicht… De week daarna geef ik les. Normaal gezien laten ze me alleen lesgeven. Af en toe moet er iemand komen om een evaluatiepapier in te vullen voor Artevelde. Zij denken echt dat ik hier het van het ben. Ik ben aan de ene kant wel blij dat ik dan alleen voor de klas kan staan. Zo kan ik mijn ding doen zonder dat ik commentaar van een teacher moet verwachten.

Voor de geïnteresseerden: Mijn Engels gaat erop vooruit. Terwijl ik dat bericht hier typ, moet ik zelf zoeken op sommige Nederlandse woorden.

Tijd om te bruinen is er nog niet geweest. Weer om te bruinen is er ook nog niet geweest. Wees gerust, dat komt. Ik kom helemaal onherkenbaar terug! Be prepared!

Goed, ik ga jullie weer laten… Zoeken hoe ik gemakkelijk foto’s kan doorzenden. Ahja, ik heb hier al een computer kapot gemaakt. Haha, vré grappig. Het is nu wel al opgelost, maar hij was helemaal geblokkeerd door mijn USB-stick. Best dat ze hier niet weten dat het door mij komt.

Dikke knuffel
Chlot

vrijdag 1 februari 2008

MALAWI 1

Dag iedereen!

Het is uiteindelijk toch gelukt om op mijn blog te komen. Maandag zullen er normaalgezien foto's komen. Ik zit nu in de staffroom. Alle leerkrachten zijn weg, want het is hier een verlengd weekend. Ik ga morgen voor twee dagen naar de hoofdstad om met de andere studenten dingen te doen. Het is allemaal een beetje overweldigend, maar we proberen te wennen he. Ik moet vooral bezig zijn. Zolang ik bezig ben, heb ik het niet moeilijk. Vandaag een beetje, maar het komt wel goed... Ik kan niet bellen op de computers hier. Misschien een geluk voor de thuisblijvers. Je hebt drie maanden rust en drie maanden geen schellebel rond je. Maar wees gerust. 29april kom ik terug, luider dan ooit.
Het enige wat me hier ferm tegensteekt, is dat ik mijn haar niet kan waaen op een deftige manier. Amai amai!
Ik moet echt veel om handen hebben en er komen drukke weken dus het komt in orde! Ik mag helpen bij de voorbereidingen voor Romeo en Julia, dus dat alleen al maakt me gelukkig.

Dit weekend kom ik dus niet online, want ik zit in Lilongwe!
Dikke kus aan iedereen...
Chlotje